Beşar Esad’ın Suriye’deki son saatleri
Beşar Esad, 8 Aralık Pazar günü, muhaliflerin Şam’a doğru ilerlediği sırada uçağa binerek ülkesinden kaçtı ve Moskova’ya sığındı. Bu kaçış, Esad ailesinin 53 yıllık, Baas rejiminin ise 61 yıllık iktidarını sona erdirirken, 13 yıllık iç savaşı durdurdu.
Reuters’ın haberine göre Esad, kaçış planını neredeyse hiç kimseye açıklamadı. Yardımcıları, akrabaları ve yetkililer dahil olmak üzere çevresindeki isimlerden bu planı gizli tuttu.
KAÇMADAN ÖNCE SAVUNMA BAKANLIĞINDA TOPLANTI YAPTI
Moskova’ya gitmeden saatler önce, Cumartesi günü savunma bakanlığında düzenlenen toplantıya katıldı. Yaklaşık 30 ordu ve güvenlik şefine, Rusya’dan askeri destek geleceğini söyledi ve kara kuvvetlerini direnmeye çağırdı. Ancak toplantıya katılanlar ve sivil personel, Esad’ın kaçış planından habersizdi.
HAVAALANINA GİTTİ, KONUŞMA YAZILMASINI İSTEDİ
Cumartesi akşamı başkanlık ofisi müdürüne eve gideceğini söyleyen Esad, aslında havaalanına yöneldi. Basın danışmanı Buthaina Shaaban’dan bir konuşma yazmasını istedi ancak danışmanı eve geldiğinde Esad’ın orada olmadığını gördü.
KARDEŞİNE BİLE HABER VERMEDİ
Üç yardımcısına göre Esad, küçük kardeşi ve 4. Zırhlı Tümen Komutanı Maher’e bile planını bildirmedi. Esad kaçtıktan sonra Maher, helikopterle Irak üzerinden Rusya’ya geçti. Esad’ın kuzenleri Ehab ve Eyad Makhlouf ise Şam düşerken Lübnan’a kaçmaya çalıştı ancak yolda muhaliflerle karşılaştı.
EŞİ VE ÇOCUKLARI ONDAN ÖNCE MOSKOVA’YA GEÇTİ
Esad’ın eşi Esma ve üç çocuğu, kaçışından önce Moskova’ya ulaştı. Reuters’ın görüştüğü kaynaklar, Esad’ın yakın ailesini önceden güvenceye aldığını belirtti.
SARAYDA YEMEKLER YARIM KALDI
Esad’ın kaçışından sonra başkanlık sarayına girenlerin sosyal medyada paylaştığı görüntülerde, aceleyle terk edilen sarayda yarım kalmış yemeklerin olduğu görüldü.
SON SÖZLERİ: “YARIN, YARIN”
Esad’ın son başbakanı Muhammed Celali, Cumartesi gecesi Esad ile yaptığı telefon görüşmesinde sokaklardaki panik ve büyük bir göç dalgasından bahsettiğini söyledi. Esad, Celali’ye “Yarın göreceğiz” dedi. Bu sözler, Celali’nin Esad’dan duyduğu son ifadeler oldu.
